به گزارش مشرق، محمد ایمانی فعال رسانه‌ای در کانال تلگرامی خود نوشت: رجب طیب اردوغان را اغلب با نخوتش می شناسند. اما رویا اندیشی او، پنج سال سال قبل با کوذتایی که آمریکا و متحدانش ترتیب دادند، پاره شد.

اردوغان در حالی که توهم امپراتوری عثمانی -این بار از چین تا قلب اروپا و شمال آفریقا!- را داشت، با شوک کودتا از خواب پرید؛ هر چند به اندازه محمد مُرسی همتای اخوانی اش در مصر، بدشانس نبود که گرفتار زندان و مرگ در دادگاه شود.

او با وجود خدمات انتحاری‌اش، از دولت اوباما خنجر خورد. اردوغان 11 مرداد 95  -یک ماه بعد از کودتا- گفت: «با وجود دشمنی میان من و بشار اسد، او کودتا را محکوم کرده، در حالی که همپیمانان ما، آمریکا و اروپا و عربستان، وقتی که نیازمند کمک‌ شان بودیم، از  پشت به ما خنجر زدند».

او همچنین شهریور 98، در چهلمین سالگرد کودتای نظامی۱۲ سپتامبر در جزیره یاسی آدا گفت «محافلی که چهره ای تاریک دارند، کودتای ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ را طراحی کردند. هنگامی که خبر به واشنگتن رسید، گفتند بچه‌های ما باز هم موفق شدند. شب کودتای ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۶ هم، منتظر بودند همان سخنان را تکرار کنند».

با همه اینها، رئیس دولت ترکیه چند سال است از لیبی و لبنان و سوریه و عراق و یمن تا جمهوری آذربایجان و افغانستان، دنبال جای پاست! غرب هم تا جایی که به نفعش باشد، به اردوغان پر و بال می دهد تا در جهان اسلام (قطب قدرتمند رقیب) شکاف و منازعه راه بیندازد.

آیا ترکیه، که همسو با آمریکا و اسرائیل، سوریه را به ویرانه تبدیل کرد، می تواند در ادعای حمایت از مردم جمهوری آذربایجان یا افغانستان صادق باشد؟ و آیا پذیرفتنی است دولتی مدعی تشکیل امپراتوری شود و حال آنکه خود، تبدیل به مستعمره نظامی آمریکا و ناتو شده؟

دولت ترکیه چند دهه است از موضع پایین می‌خواهد به اتحادیه اروپا ملحق شود، اما تحقیر می‌شود. اردوغان، مرداد 95 گفت «اروپا 53 سال است ما را فریب می‌دهد».

آبان همان سال، در جریان دیدار وزیران خارجه آلمان و ترکیه، جدال لفظی شدیدی درگرفت و چاووش‌ اوغلو گفت «ترکیه از رفتار اتحادیه اروپا خسته شده. ما خواستار به رسمیت شناخته شدن، همچون شریکی برابر هستیم، نه شریکی درجه دو. رفتار اروپا، پر از نخوت و تکبر است».

آمریکا و اروپا چند دهه است ترکیه را عضو شاخه نظامی (ناتو) کرده و بیگاری کشیده‌اند، اما حاضر نیستند در مزایای اقتصادی شریک کنند. ترکیه اکنون، ۴۶۵ میلیارد دلار بدهی دارد. با همه اینها، اردوغان هر بار قمار بدتری را مرتکب می شود، بی آن که بفهمد غرب اجازه نمی‌دهد وارث امپراتوری عثمانی دوباره موی دماغش شود.

او دیشب در  سازمان ملل سخنرانی کرد؛ کلی موهوم گویی کرد و گفت"ما به نقش برادرانه خود در کمک به مردم افغانستان ادامه می دهیم. ما تنها متحد ناتو هستیم که با داعش مقابله کرده و این سازمان تروریستی را شکست داد. جامعه بین المللی نمی تواند اجازه دهد بحران سوریه تا 10 سال دیگر ادامه یابد. ما معتقدیم که باید تلاش های بیشتری برای حفاظت از حقوق مسلمانان اویغور در چین انجام شود".

اردوغان اما یک جمله واقعی هم گفت که نشانه حرمت و موقعیت حقیقی وی است: "رویکرد نادیده گرفتن ترکیه در منطقه که از طولانی‌ترین کرانه در دریای مدیترانه شرقی برخوردار است، باید کنار گذاشته شود". همین! اردوغان سودای سلطانی دارد اما با همه هارت و هورت و بیش فعالی و خیانت هایش به مردم منطقه، در نگاه غرب به چشم رعیت دیده می شود!

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.